Karam'ın Hikayesi. Lütfen Aracınızı Çalıştırmadan Önce Bunlara Dikkat Edin

Bu güzelin adı Karam.
Dikkat ettiyseniz Karam'ın sağ ön ayağı yok.
Karam daha minicikken yağmurlu bir günde kendine sığınacak bir yer arıyor.
Bir arabanın altını gözüne kestiriyor. Tamam yağmurdan kurtuldu ama altından sular akmaya devam ediyor. Bir iki sıçramayla girebileceği loş ve kuru bir yer buluyor.
Ne bilsin bunun dört ayağını da kullanarak yaptığı son sıçrayış olacağını.

Yukarıdan yağmurun, aşağıdan yağmur sularının ulaşamadığı loş ve hoş bir ortam. Ne güzel! Tam uyumalık.
Uykuya dalıyor ve geceyi orada geçiriyor.

Sabah bir canavarın dehşetli sesi uyandırıyor Karam'ı.
Ne olduğunu anlamadan daha uyku sersemiyken kendine çekiyor onu.
Saniyeler içinde kendini kurtarıyor ama bacağı bir şeye sarılıveriyor.
Müthiş bir can acısı…. Minik nefesinin yettiğince çığlık atıyor Karam.
Henüz bebekken kısacık yaşamında hayatının en büyük acısını yaşıyor.

Meğer girdiği yer bir arabanın motor kaputuymuş.
Araba da bir arkadaşımın arabası.
Her gün olduğu gibi sabah erken kalkıyor ve işine gitmek üzere arabasını çalıştırıyor.
Daha kontağı çalıştırır çalıştırmaz ne olduğunu anlamadan ön taraftan gelen büyük bir feryat ile irkiliyor.
Hemen motoru durdurup ön kaputu açıyor ki hayatının şokunu yaşıyor.

İki can, biri insan biri kedi.
İkisi de hayatlarının en büyük acısıyla tanışıyor…
İkisi de hayatlarının en büyük acısında tanışıyor…
Biri can acısı diğeri yürek acısı…

Karam'ı sıkıştığı yerden kurtarmak için önce acilen itfaiye geliyor.
Motor kayışı kesiliyor ve Karam'ı sıkıştığı yerden çıkarıyorlar.
"Bütün bu kurtarma operasyonu boyunca süren o çığlıklarını unutamıyorum" diyor arkadaşım.
Sonra hemen veterinere götürüyorlar.
Karam kurtuluyor ama bacağını kesmek zorunda kalıyorlar.
Arkadaşım kediyi bırakmıyor… Sahipleniyor.
O günden sonra onun evinde birlikte yaşamaya başlıyorlar.
Arkadaşımda kedi alerjisi var. Karam'ı bırakmamak için tedavi oluyor.
Alerji geçiyor, Karam geçmiyor hayatından.

Karam mutlu bir evde büyüdü, şimdilerde resimdeki gibi.
Bakımı, her şeyi yerinde.
Ama Karam çok ürkek. Kimseye görünmek istemiyor.
Utangaç bir çocuk gibi, eve misafir geldiğinde görünmeyeceği yerlere kaçıyor. Mesela resimdeki pikenin altına saklanıp saatlerce orada kalıyor.
Fotoğrafını çekebilmek için kendini bize gösterdiği ender anlardan birini yakalamam gerekti.

Karam yolculuk için arabaya binmesi gerektiğinde de çok korkuyormuş.
- "Araba seyahati çok zor oluyor onun için, sanırım motor sesi korkutmaya devam ediyor ve yolculukta çok geriliyor" diyor arkadaşım.

Öğrendiğime göre sadece soğukta veya yağmurlu havalarda giriyorlar sanısı çok yanlışmış. Sıcak, soğuk, yağmurlu hiç fark etmiyor. Korkudan giriyorlar, uyumak için giriyorlar.

Ne Yapmalı?

Ben bu olayı öğrendikten sonra düşünüyorum da bundan sonra arabamı çalıştırmadan önce mutlaka motor kaputuna bir iki defa elle vurmayı alışkanlık edineceğim. Biraz iri olduğumdan arabaya binerken de şöyle bir iki kere aracı sallıyacağım ki uyarı olsun. Bunları yaptıktan sonra da hemen kontağı çalıştırmak yerine birkaç saniye olsun beklemek gerekiyormuş ki orada uyuyan bir canlı varsa uyanıp çıkmaya fırsat bulabilsin.

Arkadaşım diyor ki aracın altını da kontrol etmek gerekiyor. Bir keresinde tekerin altında uyumakta olan bir kedi vardı. Motoru çalıştırmama rağmen hiçbir aynadan onun dışarı çıktığını görmedim. Hareket etmeden önce arabadan indim baktım halen istifini bozmadan tekerin önünde yatıyor.

Son söz olarak ekliyor.
- "Bazen kuş uçmaz kervan geçmez yollarda ezilmiş kediler görürüz, ne işi var bu yolda deriz. Onlar kaputta bizle beraber geliyorlar. Bir süre sonra artık hız ya da korkudan arabadan düşüp eziliyorlar."

Sevgili iyi ve güzel insanlar. Bu dünyayı paylaştığımız tüm canlılara karşı "yaratılmışların en üstünü olan insan" olarak ödevlerimiz var. Diğer canlıların yaşam alanlarını korumak, onların da bizler gibi acıktıklarını, susadıklarını, üşüdüklerini, canlarını yandığını ve hisleri olduğunu, korktuklarını, gerildiklerini, utandıklarını veya sevindiklerini aklımızdan çıkarmamız ve onlara da el uzatmamız gerekiyor.

Sevgiyle ve mutlu kalın.